ხანძრის სწრაფი წარმოშობა და განვითარება ბადებს ეჭვს ამჩქარებლის არსებობაზე.
ადვილადაალებადი და წვადი სითხეებია - დიზელის საქვავი, ნავთი, ბენზინი, გამხსნელები, აცეტონი, ნახშირბადის დისილფიდი და სხვა. თუ მათი კვალი არის ნაპოვნი, ყურადღება უნდა მიექცეს მათ ადგილმდებარეობას, უფრო ძლიერი ამოწვა იატაკზე ვიდრე ჭერზე შეიძლება მიუთითებდეს ამჩქარებლის გამოყენებაზე. ზოგადად იატაკის წვის ტემპერატურა უფრო დაბალია ვიდრე ჭერის წვის ტემპერატურა, თუ ამაჩქარებელმა სითხეებმა გაჟღითეს ხის იატაკი, მაშინ გაჟღენთვის ადგილზე შეიძლება იყო ძლიერი ამოწვის კვალი. იქ აგრეთვე შეიძლება იყოს გუბის ამოწვის კონტური. რადგანაც იატაკის უმრავლესობა არ არის გლუვი, ამიტომ უნდა მოიძებნოს წვის კვალი დაბალ ადგილებში. კვალი შეიძლება ნაპოვნი იქნას ნიადაგში. სარდაფის ქვეშ. თუ გამოყენებული იყო ამაჩქარებელი მაშინ შენობის კონსტრუქციებმა შეიძლება შეინარჩუნოს ამაჩქარებლის კვალი ხანძრის ჩაქრობის შემდეგ.
შემოწმებული უნდა იქნას ქაღალდის, ტანსაცმლის ნაგლეჯებისა და ფარდების ნარჩენები, რომლებიც გაჟღენთილი არიან ადვილად აალებადი სითხით.
დაზუსტდეს შენობაში სად ინახება აალებადი და წვადი სითხეები და რა რაოდენობით. ხომ არ არის შეცვლილი მათი ადგილმდებარეობა. ამის ცოდნა მნიშვნელოვანია დასკვნების გამოტანისას შეცდომის თავიდან აცილებისათვის.
ამავე დროს შენობაში შეიძლება ინახებოდეს ზოგიერთი ტიპის აალებადი და წვადი მასალები, მაგალითად: კალის პერმანგანტი, ფოსფორი. ლითონური სოდა, გლიცერინი და ა.შ. ამ შემთხვევაში, ხანზარი ჩაქრობის შემდეგ, მხოლოდ ამ ქიმიკანტების კვალი შეიძლება იქნეს ნაპოვნი. ამოღებული ნიმუშები შემოწმებული უნდა იქნას ლაბორატორიული ანალიზით.